Typex gaat in zijn nieuwste stripboek Je Moeder! op de autobiografische toer. Dat levert een mooi en grappig en ontroerend stripboek op.
Typex doet dagelijks verslag van de omgang met zijn moeder in de strip in De Volkskrant. Grappige, herkenbare, soms net tegen het gênante aanschurende verhaaltjes en dialogen. De moeder van Typex is me er namelijk nogal eentje. Nooit om een gevat antwoord verlegen, adrem, grappig en soms ook net een beetje tegen het irritante aan, maar nooit te. Centraal in Je moeder! staat de corona. Een onuitputtelijke bron van ellende natuurlijk, maar zeker ook van lol en humor. Zeker als je leest hoe Typesx en zijn moeder zich er al kwebbelend over van alles en de rest van de wereld doorheen slaan.
De eigen beslommeringen komen uitgebreid aan de orde, maar ook het verleden komt vaak voorbij: over vaders met losse handjes in de Jordaan na de oorlog, poepluiers, kolven en donor-vaders. Ach, zeg maar het volle leven in optima forma. Deze lekkere dikkerd bevat de ‘stripcolumns’ zoals ze wekelijks verschenen in De Volkskrant. Op zich al een mooi stripboek, maar zeker ook een heel fraai tijdsdocument omdat er veel over corona en de gevolgen ervan op de maatschappij voorbij komt. Nu leuk, maar over twintig jaar nog steeds en opnieuw, als je terug wilt halen hoe het allemaal nog maar weer was aan het begin van de twenties toen Nederland zuchtte onder de eerste echte pandemie.
