Lezen in de lockdown. Gelukkig mag dat nog wél! Wij geven wat tips voor leuke boeken waarmee je de komende weken een stuk leuker doorkomt.
Om een lang verhaal kort te maken: lees gewoon sowieso iets van David Mitchell. Wij lazen recent Utopia Avenue. Een verhaal dat je meesleurt naar de jaren ’60. Het gaat over een band die nooit heeft bestaan, maar Mitchell weet het verhaal zo te vertellen dat je denkt dat de band wel heeft bestaan, maar dat je er door een kleine omissie in de opvoeding nooit van hebt gehoord.
Het leuke is dat hij allerlei wel degelijk bestaande popsterren opvoert, die hij eerst terloops beschrijft, onwaarschijnlijk treffend, en van wie pas een paar bladzijden later duidelijk wordt om wie het gaat. Vooral de beschrijvingen van Leonard Cohen en Frank Zappa zijn magistraal en erg geestig ook. Dit boek is sowieso ook een leuk leesavontuur omdat Mitchell grossiert in rake typeringen en wise-cracks. Zo omschrijft hij een zure recensent als iemand die kritiek heeft op de beelden van Michelangelo omdat het marmer te bleek en de pikken te klein zijn. Utopia Avenue is de laatste uit een lange reeks romans die uitstekend los van elkaar te lezen zijn, maar die vaak ook weer naar elkaar verwijzen of op elkaar voortborduren.
David Mitchell is wat dat betreft een soort A.F. Th. van der Heijden. David Mitchell is een van de grootste Engelse schrijvers van dit moment. Met onder meer twee nominaties voor de Man Booker Prize, wordt zijn werk over de hele wereld vertaald. Hij schreef onder andere de romans De niet verhoorde gebeden van Jacob de Zoet (we komen in Utopia Avenue een telg uit het geslacht De Zoet tegen!), het verfilmde Wolkenatlas en Doorgang.
Wil je met één boek de complete lockdown door? Dat kan. Dan adviseren we je De rivier van Karl Marlantes. Hij denderde de letteren in met zijn onwaarschijnlijk goede en heftige Vietnam-epos Matterhorn. De rivier is al net zo’n dikke pil waarin je je wekenlang kunt verliezen.
In de Verenigde Staten verslikten de recensenten zich bijkans in de superlatieven voor dit verhaal over de Finse Ilmari en Matti die naar de States vluchten aan het begin van de vorige eeuw. Bosbouw en houthandel wordt (weinig verwonderlijk) hun trade. En daarbij is de rivier een onmisbaar element. De rivier lijkt het enige wat niet verandert in een eeuw waarin de veranderingen elkaar razendsnel opvolgen.
Netflix uit en HBO ook? Lezen in de lockdown biedt soelaas. Er is meer goed nieuws van het boekenfront: er is een midprice van Jonathan Coe uit. Klein Engeland. Een weerzien met de personages uit de Rotters Club, de roman die de coming of age beschrijft van een vriendengroep in het pre-Thatcher-tijdperk. Deze rijke, geestige en gevarieerde roman kreeg een vervolg met De gesloten kring, die een ontluisterend inkijkje geeft in het tijdperk van de gladde Tony Blair. Een periode waarin de verhoudingen tussen de jongens uit de Rotters Club flink onder druk komen te staan.
Klein Engeland is op zijn beurt weer het vervolg op De gesloten kring en daarbij ook een weerzien met de Britse maatschappij. Vanaf het continent volgen we de ontwikkelingen in Groot-Brittannië met lichte verbijstering. Coe zit er als Brit natuurlijk goed in en zijn verbijstering is minstens zo groot als die van ons, alleen weet hij er een fascinerend verhaal van te maken. Een verhaal over een al even fascinerende maatschappij en personages die daarin hun rol hebben gekregen. Bij geboorte al, zo lijkt het. Echt, als je jezelf een plezier wilt doen: lees dan deze lockdown De Rotters Club, De gesloten kring en Klein Engeland. Tippie voor de uitgever: doe deze drie over een tijdje eens in een band!
Meer zin in non-fictie? We hebben drie titels voor je op dat vlak: Michael J. Fox is niet alleen een geweldig auteur, hij kan ook goed schrijven. En minstens zo belangrijk: hij heeft echt een verhaal. In No time like the future vertelt hij over zijn ziekte en de manier waarop hij klap op klap moest zien te verwerken. Echt een mooi boek over de Grote Dingen: angst, sterfelijkheid en hoop. Helemaal geen verkeerd leesvoer in de donkere dagen voor kerst.
Zin om mee te denken en te kijken met een auteur die heel goed schrijft over kunst? Dan moet je echt Het glanzend zwart van mosselen proberen. Oek de Jong bindt hele scharen fans aan zich met zijn schitterende (beeldende) romans, maar hij schrijft ook schitterende eassays over kunst. Deze bundel bevat al zijn essayistisch werk, aangevuld met nieuwe stukken.
Tenslotte: Het boek Daniël van Chris de Stoop. Het is helemaal non-fictie, maar dit boek leest als een roman. Wat een verteller is De Stoop! In dit boek reconstrueert hij de omstandigheden die leidden tot de gewelddadige dood van een ver familielid, oom Daniël, een oude boer die wat vereenzaamde in zijn hof vlak buiten het dorp. Een paar jongens die denken dat er bij de oude zonderling geld te halen is, beroven hem, en brengen hem bij die beroving om. De Stoop raakt als familielid betrokken bij de rechtszaak (in Vlaanderen loopt dat iets anders dan in Nederland) en krijgt zodoende heel goed zicht op de daders en het complete onderzoek. Dat is voor hem de basis van een indrukwekkend verhaal over de oude en de nieuwe tijd, oude mensen en jonge mensen, recht en onrecht, voorsprong en achterstand. Het knappe is dat De Stoop zich inleeft in zijn oom, maar ook in de jongens die zijn oom fataal werden. Indrukwekkend, prachtig, zeer ten onrechte dat dit boek niet veel hoger op de bestsellerlijsten heeft gestaan.
Lezen in de lockdown, met deze boeken kom je de komende weken zeker door.
BESTEL HIER JE KATTENBROKKEN, WASMIDDEL EN LEKKERE GEURTJES EN STEUN LEESBEEST.
