De doden spreken van Philippe Boxho is een memoir van iemand die erover mee kan praten, ook al leeft hij nog. Boxho is forensisch arts en begenadigd verteller.
Zo heel af en toe tref je iemand die mooi en meeslepend schrijft over de dood. Vaak zijn het artsen. Bert Keizer is bijvoorbeeld iemand die vanuit zijn beroepspraktijk als arts in een verzorgingshuis prachtig schrijft over het werk aan de rand van het leven. Een jaar of dertig terug las ik Ondergronds, een boek van Thomas Lynch, een begrafenisondernemer die 12 essays schreef over zijn vak. Man, wat een boek, als je het nog tweedehands kunt krijgen, sla toe.
Zijn essays – die qua nuchtere toon sterk doen denken aan de boeken van Bert Keizer zijn een openbaring: ontroerend, wijs, inzichtelijk, relativerend, poëtisch, humoristisch en bovenal: diep menselijk. De manier waarop Lynch beschrijft hoe hij de kneepjes van het vak leerde van zijn overbezorgde vader is onvergetelijk.
De doden spreken van Phlippe Boxho past in het rijtje. Ook hier een ervaringsdeskundige aan het woord. Boxho is forensisch arts en komt dus beroepshalve dagelijks in contact met de doden. Zijn ervaringen zijn soms redelijk bizar te noemen. Niet in de laatste plaats natuurlijk omdat hij zelden aan het bed hoeft te verschijnen van een vredig ingeslapen oud besje.
Hij wordt erbij geroepen als het hommeles is. Uit De doden spreken van Philoppe Boxho blijkt zonneklaar dat de menselijke verbeeldingskracht enorm is als het gaat om sterven, doden of het laten verdwijnen van een lijk.
Boxho doet uitgebreid uit de doeken wat er gebeurt met lichamen na de dood. Hij vertelt waar hij op let als hij een lichaam onderzoekt. In meer dan dertig verhalen vertelt Boxho over zijn werk en de bijzondere zaken waaraan hij heeft gewerkt.
Niets is verzonnen in De doden spreken van Philippe Boxho en dat hoeft ook niet, want de werkelijkheid is al erg genoeg. Na het lezen van dit boek kijk je nooit meer op dezelfde manier naar een varken of naar een haardvuur. Boxho nodigt je uit om te lachen om de dood, voordat de dood naar ons glimlacht.
OOK INTERESSANT:
