Leonie, dubbelspionne, femme fatale, actrice. Ze was het allemaal. Gerard Aalders schreef een boek over deze onnavolgbare vrouw. Er is nu een gedramatiseerde documentaire te zien, gebaseerd op dit boek.
Een thrillseeker zouden we haar tegenwoordig noemen. Verslaafd aan adrenaline. Leonie Pütz werkte voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog voor de Duitsers en Nederlandse, Franse en Engelse spionagediensten. Ook na de oorlog bleef ze een web van verhalen spinnen, waarbij het vaak zo moeilijk vast te stellen was of ze de waarheid wel of niet vertelde, dat ze er voortdurend in slaagde om autoriteiten om de tuin te leiden en mensen tegen elkaar uit te spelen.
Het zat er al vroeg in. Als kind (geboren aan de de Duitse kant van de Limburgse grens) smokkelde ze informatie van en naar Nederland. Ze groeide uit tot een beeldschone vrouw waarvan mannen begonnen te stotteren als ze haar zagen. Ze maakte furore als actrice en de reizen die ze daarvoor moest maken fungeerden als een uitstekende dekmantel voor allerlei spionage-activiteiten. Een soort Mata Hari, maar dan minder bekend. Overigens had Leonie geen al te hoge pet op van de spionagekwaliteiten van haar collega. En misschien ook wel terecht. Vergeleken met wat Leonie allemaal heeft uitgehaald, is Mata Hari maar een ongevaarlijk dwerg. Leonie was gevaarlijk en ze zocht het gevaar op. Zemaakte echt ongelooflijke dingen mee. Met haar charme, haar scherpe verstand, haar overlevingsinstinct slaagde ze er telkens in om voor allerlei autoriteiten kostbare informatie in te winnen.
Het ging niet altijd van een leien dakje. Ze overleefde meerdere keren ternauwernood gevangenschap, doorstond het vrouwenkamp Ravensbruck en werd na de oorlog beschuldigd van oorlogsmisdaden.
Er draait nu een film over Leonie. Ons advies: bekijk die film, eventueel op picl, maar koop zeker ook dit boek van historicus Gerard Aalders. Hij werkte bij het Nederlands Instituut Oorlogsdocumentatie (NIOD), dook in de archieven en schreef een spannende en fascinerende biografie. Het vertellen van een goed gedocumenteerd maar spannend verhaal kun je wel aan Aalders overlaten: hij schreef spraakmakende boeken over prins Bernhard en koningin Wilhelmina.
Ook in het boek over Leonie komt Prins Bernhard voorbij. Veel mensen die enigszins geïnteresseerd zijn geschiedenis kennen het verhaal van de ‘stadhoudersbrief’ die de prins geschreven zou hebben aan Hitler, waarin hij aanbood om de scepter over Nederland te zwaaien, als een stadhouder van het Duitse Rijk. Maar weinig mensen weten dat het Leonie was die het verhaal over deze brief de wereld in heeft geholpen. De vraag is (en blijft tot op vandaag) of het inderdaad alleen maar een verhaal is, of dat de brief werkelijk bestaat of heeft bestaan. In ieder geval is alleen al het verhaal over deze brief tot ver na de oorlog een open zenuw geweest bij ons koningshuis en de Rijksvoorlichtingsdienst.
Onthullend in dit boek is ook de manier waarop er na de oorlog op allerhande manieren door hooggeplaatste personen gebruik werd gemaakt van gevoelige informatie om elkaar te chanteren of om een positie te verwerven. Voor Leonie, dubbelspionne, een situatie waarin ze zich als een vis in het water voelde en waar ze handig gebruik van wist te maken. De jaren na de oorlog heeft ze nog veel invloed gehad, maar die invloed taande. Uiteindelijk stierf ze in 1978. Ze was toen zwaar aan lager wal.
BESTEL HIER BOEKEN VAN GERARD AALDERS.
BESTEL HIER JE KATTENBROKKEN,WASMIDDEL EN OORDOPPEN EN STEN LEESBEEST.
