Kleine heilige dingen van Annemieke Dannenberg is een debuut dat binnenkort verschijnt. Wat we al van haar lazen maakt nieuwsgierig!
De meeste debutanten kun je hooguit kennen van eerdere publicaties in literaire tijdschriften. Gelukkig laten veel debutanten ook online de nodige sporen na zodat je wat gemakkelijker een indruk krijgt van wat je te wachten staat als je een debuut koopt en je niet (alleen) hoeft af te gaan op wat recensenten vinden. Wat weten we van Annemieke Dannenberg?
Annemieke Dannenberg publiceerde in De Revisor en op Hard//Hoofd. En ze is geestelijk verzorger in de ouderenzorg. Dat is al interessant.
Waar gaat Kleine heilige dingen van Annemieke Dannenberg over? Over Judith die samenwoont met haar moeder in een flat van de kerk. Ze zit in haar eindexamenjaar en wil graag naar het conservatorium. Op haar cellodocent na, komt Judith alleen maar in contact met strenggelovige mensen: op haar evangelische school, in de kerk of bij de Alpha-cursus.
Totdat ze bij de snackbar Dorian ontmoet en haar hele wereld op z’n kop wordt gezet. Deze eerste grote liefde ontketent een strijd tussen intuïtie en het verlangen om bij de gemeenschap te horen. De grens tussen religieuze extase en waanzin wordt flinterdun, terwijl Judith zich haar toekomst probeert voor te stellen.
Maar kunnen we dan alvast wat van haar lezen? Ja! Lees alleen even deze alinea uit een kort verhaal dat we vonden op Hard//Hoofd.
Daar buiten was het gewoon een gebouw. Een gebouw tussen de anderen, een winkel met neonletters en een dunne etalagepop. En binnen, daar werkten wij. Supervisor Sona, eerste verkoopmedewerkster Babette en ik.
Met de 4,50 die ik per uur verdiende zou ik ammenooitniet een jurk uit deze winkel kunnen betalen, toch mocht ik ze elke dag dat ik werkte dragen.
Hannah, mijn zus, zei dat ik ‘aan’ of ‘uit’ kon staan en dat ik eigenlijk altijd ‘uit’ stond behalve als ik orgastisch was. We wisten niet wat dat precies betekende en filternet liet ons het woord niet zoeken. Ik moest het vragen aan vader.
“Laat me met rust, ik eet broccoli,” was het enige wat hij zei.
Dat debuut wil je toch gewoon lezen?