Kinderen in de oorlog reageren massaal op de recente post van Leesbeest over oorlogskinderen. Op Facebook delen lezers uit Nederland en Vlaanderen hun ervaringen naar aanleiding van het bericht op Leesbeest.
In deze post belichtten we meerdere boeken die gaan over de bejaarden van nu die kind waren in de oorlog. Het boek Oorlogskinderen van Coen Verbraak was de aanleiding om het korte overzicht met boeken over oorlogskinderen te publiceren.
MEER LEZEN VAN COEN VERBRAAK? KLIK DE LINK
De post is voor lezers die kinderen in de oorlog waren aanleiding om massaal hun herinneringen te delen op de Facebookpagina van Leesbeest. ‘Heb heel wat van deze boeken gelezen’, schrijft Cor Smit. ‘Heb zelf de oorlog beleeft in mijn jonge jaren. Natuurlijk heeft deze periode een behoorlijke impact op mij gehad maar dat heeft mij gevormd. Zal echter nooit weten of het mijn leven voorgoed heeft beïnvloed en of het dan anders was gegaan.’
Magda Jacobs herinnert zich een bombardement op Turnhout. ‘Bij bomalarm gingen wij schuilen in de schuilkelders op de hoek van de Lokerenstraat en de Gierlesteenweg, dicht bij het Lokerenkapelleke. Wij hebben ook wel eens kunnen schuilen in de kelder van de fitma Robberechts, tegenover het kasteeltje van Glenisson en de hof van bloemist Thijs. Na de oorlog speelden wij met de kinderen van de buurt in die schuilkelders.’
Hendrik Evenboer herkent zich in het bericht over kinderen in de oorlog. ‘Ik was zo’n oorlogskindje in die tijd. Ik vergeet nooit de bombardementen in de nacht, als wij met zijn allen in een kelder onder het huis sliepen. Daar lagen in een ruimte van 2 bij 3 meter mijn ouders met 4 kinderen en de bovenburen met 2 kinderen, dus 4 volwassenen met 6 kinderen.’
Tini Vos was 6 jaar oud toen Rotterdam werd bevrijd: ‘Ik weet nog wel vaag dingen. Ik mocht niet naar de doodgeschoten mensen kijken op de Coolsingel maar dat deed je dan toch. Die dingen blijven je altijd bij en ook het wittebrood wat we kregen en zeekaken in blik. Ik was ook verkleed op bevrijdingsdag.’
Paula Bartelen herinnert zich een verkleedkist: ‘Wij zaten veel in de ruime kelders van de school. Op een van thuis-meegebracht bankje en… met een mondmasker! Niks nieuws onder de zon. Pluspunt: een door het jeugdtheater geleverde kist met verkleedkleren. Daar is de vonk voor theater ontvlamd. Zo konden wij ons amuseren en even niet aan de vliegende bommen denken…’
Joan Kalkman-Zipp lijkt in de oorlog een leesbeest te zijn geworden: ‘Lezen, lezen, lezen…. door lezen kwam ik in een andere wereld. De wereld waarin ik terecht kwam vanuit Indië was moeilijk voor een kampkind. Ik miste vooral de basis van het schoolgaan. Pas in de vierde klas voor het eerst naar school. Zie maar dat je het redt…’
Meer reacties en verhalen? Kijk op de Facebookpagina van Leesbeest.
