De schaamte van Lea van Elly Biesters is een roman over schaamte en ongemak. Een herkenbaar verhaal, wrang en grappig.
Elly Biesters is niet bepaald een moet-je-mij-nou-zien-auteur die ‘pluk mij, pluk mij’ roepend door het literaire leven zwiert. Integendeel, voordat ze ontdekt werd, schreef ze al jaren, zonder iemand ook maar iets te laten lezen. Het is te danken aan den volhardende vriend die toch wel erg benieuwd werd naar haar ‘schrijfsels’, zoals ze het in een interview met Hebban noemt, dat we nu van haar boeken kunnen meegenieten.
Het zal geen toeval zijn dat schaamte en ongemak een rol speelden bij haar aanvankelijk tegenzin om haar werk te delen met de wereld. De schaamte van Lea van Elly Biesters gaat daar namelijk over. Net als haar debuut Ongemakkelijke mensen.
Dit debuut, over een meisje dat opgroeit in een klein dorp ergens in het rivierenlandschap van Nederland, werd goed ontvangen. ‘Een heerlijk boek over een wonderlijke jeugd’, merkte Claudia de Breij op. Centraal in het leven van de hoofdpersoon staat haar opa, de patriarch van de familie. Ze is op zichzelf aangewezen en observeert op wrang-komische wijze de ontwikkelingen in het dorp en de familie – opa’s voortdurende strijd tegen het (maatschappelijke) verval; ome Hans pogingen een dorpslied te schrijven waarmee hij zal schitteren op tv; de kantoorfrustraties van haar vader en de heimelijke ontsnappingspogingen van haar oma.
De schaamte van Lea van Elly Biesters heeft opnieuw als hoofdfiguur een meisje dat niet op haar plek is. In een poging vorm te geven aan haar leven besluit ze een opleiding te volgen in een psychiatrische instelling. Maar haar moeizame relatie met de egocentrische Simon en het confronterende werk met de psychiatrische patiënten maken dat niet bepaald makkelijk.
Tot ze op een dag iemand ontmoet die haar laat inzien dat er meerdere manieren zijn om je leven te leiden. De schaamte van Lea is een indringend maar ook wrang-geestig coming-of-ageverhaal over schaamte, eenzaamheid en een zoektocht naar bevrijding.
