Dat wordt nooit wat, dacht Bert Visscher geregeld in zijn beginjaren. En als je zijn nieuwe boek (Dat wordt nooit wat!) leest, kun je je alleen maar verbazen over het doorzettingsvermogen van de cabaretier uit Groningen.
In Dagblad van het Noorden staat vandaag een hilarische voorpublicatie uit het boek van Visscher. Hierin beschrijft hij hoe hij verkleed als een soort musketier in een dunne panty op een stokpaard van papier maché tussen de kliko’s klappertandend wacht op het moment dat hij een verrassingsentree kan maken in het theatertje van Zevenaar. En dan ontdekt hij iets vreselijks…
Ik ben het zonnetje in huis, maar het gebeurt me toch zelden dat tijdens het lezen van een tekst van ongeveer 800 woorden het zeker vier keer uitproest. Wát een verteller! Actie, humor, zelfspot, het zit er allemaal in.
De gekte zonder een al te duidelijke rode lijn die zijn voorstellingen kenmerkt zat er vanaf het prille begin in. Ik herinner me een voorstelling in Roden, het moet dertig jaar geleden zijn, dat hij in de Winsinghhof iets deed met een berenmuts op en een slee. Een enkeling lag in een deuk, de rest keek als kippen naar het onweer. Horen we nooit mee van, klonk het in de garderobe.
Dat heeft Visscher dus zelf ook vaak gedacht. Maar in de terugblik kan zelfs over de meest deplorabele momenten een gouden gloed komen te hangen. Dat bewijst Bert Visscher wel in Dat wordt nooit wat. Als je weet dat achteraf alles meer dan op z’n pootjes terecht is gekomen dan lijkt zelfs (juist) de grootste afgang een heldendaad. Nu dwingt Visscher sowieso respect af met zijn onverwoestbare optimisme en de ijzeren Heinige vastberadenheid waarmee hij uiteindelijk de harten van de Nederlandse cabaretliefhebbers heeft gewonnen.
Nu niet te zien in de theaters, maar gelukkig valt er nog heel veel te lachen met dit boek.
BESTEL HIER ALLES VAN BERT VISSCHER.
