Wat wij willen is het nieuwe boek van Isabel Allende. Geen roman dit keer, maar een heel persoonlijk verhaal over haar leven en de rol die het feminisme daarin heeft gespeeld.
Vrijwel elk boek van Isabel Allende gaat (ook) over sterke vrouwen. Ze heeft ze ook om zich heen gehad in haar leven, heel jong al, te beginnen met haar moeder die in 1958 scheidde. Dat was in die tijd wat minder courant dan tegenwoordig. Moeder Allende ging verder met haar drie kinderen en trok de wereld over: eerst Bolivia, later Libanon.
Zelf ontwikkelde Isabel Allende zich ook tot een onafhankelijke vrouw een bijzondere schrijfster met een lezerspubliek over de hele wereld. Dat ging ook niet altijd vanzelf. Met haar beeldende romans waarin ze niet schroomde om tegen het schrijversadagium ‘show, don’t tell’ in te gaan oogstte ze vaak een ronduit badinerende bejegening door de veelal mannelijke recensenten. Volkomen belachelijk natuurlijk, want Allende schrijft verhalen over echte mensen, weliswaar vaak tegen een wat magische achtergrond.
Het huis met de geesten, haar debuut in 1981, ontstond vanuit een lange brief die ze aan haar op sterven liggende grootvader schreef. Het boek werd meteen een internationale, verfilmde bestseller. Sindsdien schreef ze boek na boek. Haar laatste is Bloemblad van zee.
In Wat wij willen vertelt ze over haar leven en over de rol die vrouwen en de strijd van vrouwen in haar leven hebben gespeeld. Ze vertelt uitgebreid over de vrouwen die haar leven richting hebben gegeven, zoals haar moeder Panchita en haar literair agent Carmen Balcells. Ook schrijft ze over haar dochter Paula. Zij overleed jong, Allende schreef een prachtige roman over haar en leidde tot de oprichting van de Isabel Allende Foundation (zie www.isabelallendefoundation.org).
Maar Allende kijkt niet alleen maar terug. Ze stort zich ook vol overgave op onderwerpen als MeToo en corona. Rode draad: de vrouw en wat zij wil. Mooi boek. Ook voor mannen.
