Orakel is opnieuw een huiveringwekkende thriller van Thomas Olde Heuvelt. Geen wonder dat hij de Nederlandse Stephen King wordt genoemd. Ook deze is weer té griezelig. Niet lezen voor het slapen gaan, want je doet geen oog dicht!
Zijn vorige, een paar maanden geleden bespraken we hier ook. Hex. Olde Heuvelt weet de lezer op de een of andere manier te raken op een niveau waar de haren je rechtop in de nek gaan staan. Niet van ergernis maar van angst. Olde Heuvelt voelt kennelijk precies aan hoe angst werkt. Angst voor iets onbekends, iets dat groter is dan wij mensen. Aan de ene kant borduurt hij voort op de klassieke spookverhalen, maar tegelijkertijd schroomt hij niet om science fiction-achtige elementen in te brengen. Dat doet hij ook in Orakel, zijn nieuwste spookroman.
Het verhaal begint met zo’n science-fiction-achtig tafereel: op een mistige winterochtend zien Luca Wolf en Emma Reich een achttiende-eeuws zeilschip in een bollenveld bij de duinen liggen. Orakel, staat er op de achtersteven. Het ligt er, in alle opzichten, verkeerd. Emma kan haar nieuwsgierigheid niet bedwingen en gaat het luik op het hellende dek binnen. Niemand ziet haar ooit nog terug. Luca blijft verbijsterd achter: hij wilde haar wel achterna gaan, maar iets hield hem tegen. De uitdrukking op haar gezicht toen ze door het luik ging, heeft hem bang gemaakt…
Nou, we geven je op een briefje: dit verhaal heeft jou tegen die tijd ook aardig bang gemaakt en dan moet het allemaal nog beginnen. Echt een fijn leesavontuur weer. Dat kan ook bijna niet anders, Olde Heuvelt geldt als een van de beste (zo niet de allerbeste) thrillerauteur van Nederland.
