De biografie van Hans Rosling is voor de leesbeesten die hebben genoten van zijn baanbrekende boek Feitenkennis een feest van herkenning.
Toch is deze biografie ook een interessante aanvulling op Feitenkennis. In dit boek beschrijft de inmiddels overleden Deense wetenschapper de wereld aan de hand van cijfers. Waar we in het journaal en de kranten worden doodgegooid met slecht nieuws (‘goed nieuws is geen nieuws’, luidt het motto) toont Rosling aan dat het veel beter gaat met de wereld dan enkele decennia geleden.
Er is minder kindersterfte, er is minder honger en ook met de kloof tussen arm en rijk is het veel minder ernstig gesteld dan door hele volksstammen wordt gedacht. Rosling toont in zijn boek aan dat niet alleen het ‘gewone volk’ een veel te somber beeld heeft van de wereld, ook wetenschappers, journalisten en anderen bij wie je belangstelling voor de wereld zou verwachten slaan de plank massaal mis als het gaat om hun inschatting hoe het ervoor staat met de wereld. In Feitenkennis toont Rosling dat aan met enkele kostelijke verhalen.
Nu is er de postume biografie van Hans Rosling schreef opnieuw een prima te verteren boek. Terzijde: de echte knappe koppen slagen erin om ook erg ingewikkelde materie zo op te schrijven dat een kind het kan volgen. Rosling is een voorbeeld van zo’n knappe kop. Overigens staan in de biografie ‘Mijn kijk op de wereld’ veel minder cijfers en (nog) meer verhalen dan in Feitenkennis. Rosling vertelt over de ontmoetingen met de mensen in zijn leven die zijn kijk op de wereld hebben gevormd. Het boek neemt je mee naar Afrika, waar hij op de poli werkte, maar ook naar de top van het bedrijfsleven waar Rosling op een gegeven moment zijn invloed deed gelden. Altijd op een vriendelijke, open manier.
Mooie verhalen, krachtige anekdotes, een boek dat je de ogen opent over hoe je ook naar de wereld kunt kijken.
