De New York Times vergelijkt schrijver Fredrik Backman met Zweedse exportproducten als IKEA en Stieg Larson. Maakt hij die vergelijking waar in zijn nieuwe roman ‘Björnstad’?
Backman is een hele meneer in Zweden. Hij schreef de roman waarop de twee keer voor een Oscar genomineerde film ‘Een man die Ove heet’ is gebaseerd. Een Amerikaanse remake met Tom Hanks is in de maak. Bakman is schrijver, columnist en blogger en Björnstad is zijn vierde roman.
Het verhaal draait om de ijshockeyclub in het dorpje Björnstad. Het dorpje heeft zijn beste tijd gehad en alle ogen zijn gericht op de pubers in het eerste team van de ijshockeyclub dat met winst in de competitie, zo is de hoop van alle volwassenen, Björnstad in de vaart der volkeren op kan stoten.
Maar de pubers hebben wel andere dingen aan hun hoofd dan de toekomst van hun dorp. De meesten willen sowieso weg uit Björnstad. Bakman neemt uitgebreid de tijd om de personages in zijn boek te introduceren. Dat loont: want naarmate de roman vordert, neemt de onderlinge chemie tussen de personages toe en bouwt zich de spanning richting de allesbepalende wedstrijd aardig op.
Net als je hoopt dat deze underdogs toch alsjeblieft de overwinning gaat pakken, gebeurt er iets dramatisch (ik zal de clou niet verklappen) waardoor de verhoudingen binnen het team en binnen de ijshockeyclub op scherp komen te staan. Maar dan is het al te laat om het boek nog weg te leggen.
Vanaf dan rolt de plot naar onontkoombaar einde. Dit kan alleen maar in diepe ellende eindigen, dat voel je op je klompen aan. Maar hoe diep die ellende uiteindelijk is? Dat is dan toch wel weer erg verrassend.
Is Björnstad te vergelijken met de boeken van Stieg Larson? Misschien wordt hij wel net zo populair. Dit boek is sfeervol, meeslepend, minder duister dan de Millenniumtrilogie, wat alledaagser. Daardoor ook wat herkenbaarder en minstens zo verontrustend.
Nieuwsgierig naar dit boek? Bestel vandaag en lees morgen.
Meer lezen van Backman? Je krijgt er geen spijt van.
