Maarten van der Weijden beëindigde op de valreep zijn gezwommen Elfstedentocht. Allemaal voor de strijd tegen kanker. Wat is het verhaal van deze held?
Heel Friesland staat op z’n kop en de rest van Nederland leeft mee. Maarten van der Weijden beheerst het nieuws met zijn gezwommen Elfstedentocht. Tal van vrijwilligers hadden zich aangemeld om een stuk mee te zwemmen maar omdat de waterkwaliteit te wensen overlaat en de organisatie niet het risico wilde lopen dat half Nederland straks met buikgriep rondloopt, werd het meezwemmen afgelast.
Gevolg: Maarten moet de 200 lange kilometers door open water langs de Friese steden moederziel alleen zwemmen. Een mooiere metafoor voor de ziekte voor de strijd tegen kanker is er eigenlijk niet. Langs de kant staan duizenden mensen om hem aan te moedigen, maar Maarten moet het alleen doen.
Hij heeft voor hetere vuren gestaan. In 2001 stelden artsen de diagnose lymfatische leukemie. Een nare ziekte waarbij genezing een lang en zwaar proces is en de garantie dat je het vervolgens overleeft is er niet. Na zware kuren en een stamceltransplantatie genas hij en pakte hij zijn sport, zwemmen weer op.
Het ging zo goed dat hij in 20o8 olympisch goud won op de tien kilometer open water zwemmen. Hij werd een nationale held en heeft daar nu nog een dimensie aan toegevoegd met zijn heroïsche zwemtocht.
Van der Weijden schreef een indringend boek over zijn ziekte, zijn genezing en zijn sport. In Beter lees je hoe hij de tegenslagen overwon, maar ook hoe hij aankijkt tegen toeval, pech en geluk. In zijn eigen ogen overwon Van der Weijden wel de tegenslagen, maar niet zijn ziekte. ‘Je geneest niet van kanker omdat je positief denkt, of omdat je vecht. Je kunt er niks tegen doen.’
Des te mooier dat hij met zijn zwemtocht iets heeft gedaan waar hij wel wat aan kon doen. Hij kon zijn bekendheid en zijn ongelooflijke zwemtalent en doorzettingsvermogen inzetten om geld in te zamelen voor onderzoek naar kanker. Dan ben je wel een echte held.
