De erfgenamen van Anna Hope gaat over een gestorven vader en een erfenis die de kinderen onderling diep verdeelt. Denk na voordat je sterft!
Anna Hope is ook actrice en je kunt aan haar boeken merken dat ze veel (plotgedreven) scenario’s heeft gelezen. De erfgenamen van Anna Hope bulkt van de bijzondere karakters en spannende plotwendingen. De derde roman van de Britse auteur en actrice is daarnaast ook nog glashelder geschreven. Kortom: je weet zeker dat je een paar uur prettig onder de pannen bent met De erfgenamen.
Waar draait De erfgenamen om? Het verhaal speelt zich af in een Engels landhuis, waar de kinderen van de overleden pater familias samenkomen. Centrale vraag is natuurlijk wat er met het enorme huis moet gebeuren. Daarover lopen de meningen nogal uiteen.
Stap voor stap ontspinnen zich de levensverhalen van de erfgenamen. Dochter Frannie zou het huis het liefst teruggeven aan de natuur. Broer Milo gruwt bij de gedachte en ziet een enorme zakelijke kans. Isa, de jongste dochter, heeft haar vader altijd een egoïst gevonden en is alleen teruggekeerd om te ontdekken of haar huwelijk barsten vertoont vanwege een oude liefde op het landgoed.
Weduwe Grace vraagt zich af of ze na een liefdeloos huwelijk van vijftig jaar eindelijk voor zichzelf kan gaan kiezen. En dan is er Clara, net aangekomen uit Amerika, die een geheim heeft dat al hun dromen dreigt te vernietigen.
Kortom, denk Britse sjiek, vergane glorie, geheimen. Geen wonder dat Elizabeth May (dé Britse auteur op het gebied van de glorie en de gruwelen van de klassenmaatschappij) een enthousiaste aanbeveling gaf voor De erfgenamen van Anna Hope. ‘Een roman die belangrijke vragen over nalatenschap – aan je familie, de geschiedenis en de wereld – probeert te beantwoorden.’
De eerdere romans van Anna Hope werden goed ontvangen in Nederland. Over Verwachting schreef De Telegraaf: ‘Een vrijmoedige en daardoor hartveroverende en ontroerende roman over gefnuikte ambities, vriendschap, verraad en uiteindelijk vergeving.’
‘Niet alles wordt opgelost in het leven, zo blijkt uit de nieuwe roman van de Britse Anna Hope. Het is de kracht van het boek’ schreef Trouw. En NRC vindt dat Hope schrijft met ‘lef en raffinement.’
